Wielka Zima

Wielka Zima

Wielka Zima — okres trwający około 100 lat, w którym w Narnii panowała wieczna zima.

Historia

Początek

Wielka Zima zaczęła się w roku 1000, dwa lata po przybyciu Jadis do Narnii z północy.

Przyczyny

Przyczyną powstania w Narnii Wielkiej Zimy był powrót Jadis do Narnii w roku 998, dwa lata przed Wielką Zimą. Chcąc zyskać władzę w kraju, wykorzystała nieobecność Aslana i uczyniła wieczne śniegi w kraju.

Skutki

Skutki wszczenia Wielkiej Zimy były dość straszne. Wszyscy mieszkańcy Narnii zostali przez Czarownicę zniewoleni. Można powiedzieć, że mieli zakaz życia w szczęściu i radości. Święta Bożego Narodzenia znikły. Wolność znikła. Narnijczycy niemal nie mogli spędzać ze sobą, w rodzinnym gronie, czasu. Dlatego, kiedy święty Mikołaj (pod koniec Wielkiej Zimy) odwiedza rodzinę wiewiórek goszczącą lisa i borsuka i daje im bogatą zastawę, Biała Czarownica wścieka się i zamienia gromadkę w kamień. Zamieniała w kamień zresztą każdego, kto działał nie po myśli Czarownicy.

Koniec

Wielka Zima skończyła się około 100 lat po jej rozpoczęciu (1100r.). Spowodowane to było zajęciem przez rodzeństwo Pevensie czterech tronów na Ker-Paravelu i wiążącym się z tym powrotem Aslana. Śniegi stopniały, a Narnijczycy odzyskali wolność.